کد خبر: ۳۵۰۱
۳۱ شهريور ۱۴۰۱ - ۰۰:۰۰

کوچه حمام بهاءالتولیه (رضوان13)،حیطه وقفیِ علی‌خیاط

دویست سال قبل، وقتی علی خیاط بخشی از زمین‌های ته‌پل‌محله را خرید، هنوز کشاورزی بیخ گوش مردم این محدوده جریان داشت. او همان زمان زمین‌هایش را در رضوان13 به باغچه تبدیل کرد و مردم آن را به «حیطه علی‌خیاط» می‌شناختند. قبل از فوتش هم وقفشان کرد با شرط اینکه تا سی‌سال به‌ازای متری یک‌قران به مردم اجاره داده شود و پولش در تابستان برای خرید یخ سقاخانه اسماعیل‌طلا صرف شود. بعد از آن هم با ساخت خانه، دست نیازمندان گرفته شود. با همین نیت خانه‌های زیادی ساخته می‌شود. که در طرح نوسازی، بخشی خراب شده است.

دویست سال قبل، وقتی علی خیاط بخشی از زمین‌های ته‌پل‌محله را خرید، هنوز کشاورزی بیخ گوش مردم این محدوده جریان داشت. او همان زمان زمین‌هایش را در رضوان13 به باغچه تبدیل کرد و مردم آن را به «حیطه علی‌خیاط» می‌شناختند. قبل از فوتش هم وقفشان کرد با شرط اینکه تا سی‌سال به‌ازای متری یک‌قران به مردم اجاره داده شود و پولش در تابستان برای خرید یخ سقاخانه اسماعیل‌طلا صرف شود. بعد از آن هم با ساخت خانه، دست نیازمندان گرفته شود. با همین نیت خانه‌های زیادی ساخته می‌شود. که در طرح نوسازی، بخشی خراب شده است.

رضوان13 حمامی بزرگ داشت به‌نام «بهاءالتولیه» که از موقوفات کارگزار آستان‌قدس بود. این حمام تا پانزده سال قبل دایر و محل مراجعه بود. به‌دنبال این، مردم کوچه را به همین نام می‌شناختند.

 

حاج‌آقا ناصر فارسی متولد1316 و حافظه زنده ته‌پل‌محله است. او می‌گوید: روزی از جلو در همین خانه‌ای که الان زندگی می‌کنم، گذشتم و جذب درختانش شدم. از امام‌حسین(ع) خواستم این خانه را برای هیئت‌داری نصیبم کند. الان سال‌هاست که در همین خانه پای درختانش روضه حضرت زینب(س) می‌گیرم.

 

جواد علیزاده، از اهالی قدیمی این کوچه، آشنای همه در محل است و به‌عنوان نماد اخلاق می‌شناسندش. او با کم‌شدن جمعیت و ماندن پیرها، هر روز به این افراد سر بزند.

 

 

 

ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
03:44